Święty Kajetan, kapłan - dzień w kalendarzu 7 sierpnia

łac. od nazwy miasta Caeta; pochodzący z miasta Kajeta

Św. Kajetan, kapłan. Urodził się w 1480 roku w Vicenza (Italia). Jego rodzicami byli Kasper i Maria Porto, a ponieważ ojciec Kajetana pochodził z Thieny, świętego często też nazywa się Kajetanem z Thieny. Matka Kajetana, po narodzeniu syna ofiarowała go Najświętszej Maryi Pannie z intencją, aby Matka Boża doprowadziła go do zbawienia. Studia na uniwersytecie w Padwie zakończył doktoratem obojga praw. Mając 36 lat przyjął święcenia kapłańskie. Służył ubogim, nieszczęśliwym. Wierzył głęboko w Opatrzność Bożą oraz miał szczególne nabożeństwo do Dzieciątka Jezus. W 1524 roku jako prałat Kurii Rzymskiej założył z Piotrem Carafa, późniejszym papieżem Pawłem IV, pierwsze zgromadzenie Kleryków Regularnych, których nazwano teatynami. Został przełożonym zgromadzenia w Wenecji, następnie w Neapolu, gdzie zmarł 7 sierpnia 1547 roku. Z powodu wielkiej gorliwości zwano go „łowcą dusz”. Beatyfikowany w 1629, kanonizowany w 1671 roku.

W IKONOGRAFII św. Kajetan przedstawiany jest w zakonnym habicie przepasany rzemieniem, w białych skarpetkach, w birecie, z różańcem w dłoni. Jego atrybutami są m. in.: czaszka, Dziecię Jezus na rękach, krzyż, lilia, otwarta Ewangelia, ptak, zwój.