Wielokrotnie przebudowywany, ostatni raz w stylu barokowym, Klasztor Strahowski (Strahovský kláster) jest od czasu swego założenia, czyli 1140 roku, siedzibą zakonu norbertanów. Ufundowany przez Władysława II, przez krótki czas był tylko prowizorycznym budynkiem drewnianym. Klasztor przechodził burzliwe dzieje. Był burzony, palony, odbudowywany, zamykany, otwierany, ostrzeliwany, włączany w obwarowania miejskie i temu podobne historie.

Na terenie klaszoru znajduje się kościół Wniebowzięcia Marii Panny (1743 - 1752), Strahovska galeria obrazów, cenna mająca ponad 800-letnią tradycję biblioteka strahovska z wieloma średniowiecznymi iluminowanymi rękopisami, mapami, globusami i grafikami, barokową Salą Teologiczną (1671 - 1679) i klasycystyczną Salą Filozoficzną (1785 - 1794) z freskami A. Maultbertscha. Pierwotny księgozbiór zniszczył pożar w 1258 roku, drugi uległ zniszczeniu podczas wojen husyckich, a trzeci wywieźli z Pragi Szwedzi.

Na obszarze klasztoru stoją również budynki przyklasztorne i dwa kościoły: kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny (kostel Nanebevzetí Panny Marie) i kościół św. Rocha (kostel sv. Rocha). Warto również odwiedzić częściowo udostępnione do zwiedzania Ogrody Strachowskie.

Gotycka katedra, będąca duchowym symbolem czeskiego państwa. Jej budowę rozpoczęto w 1344 r., w miejscu dawnej romańskiej rotundy, na zlecenie Jana Luksemburskiego i jego synów, Karola i Jana Henryka, zgodnie z projektem Mateusza z Arras (do r. 1352), później Petra Parléřa (1356 - 1399). Katedrę budowano niemal 600 lat, zaś ostatecznie zakończono ją dopiero w 1929 r. Oprócz cennego wystroju artystycznego, kaplicy św. Wacława i grobów czeskich królów w podziemiach, na uwagę zasługują także klejnoty koronacyjne, przechowywane w katedrze.

(czes.: Praha, wym. IPA: [ˈpraɦa], niem. Prag) – stolica i największe miasto Czech. Nazwa została wyprowadzona od słowa czeskiego "práh" które oznacza próg domu (związane jest to z legendą o Libuszy) ale także próg na rzece. Położona po obu stronach rzeki Wełtawy. Obszar 496 km²; 1 205 000 mieszkańców (2002), główny ośrodek gospodarczy kraju. Przemysł maszynowy, elektrotechniczny, włókienniczy i inne. Uczelnie: m.in. Uniwersytet Karola (data założenia 1348, najstarszy uniwersytet w Europie Środkowej, współpraca naukowa z Uniwersytetem Jagiellońskim w Krakowie).

Zbrasław (Zbraslav) jest najbardziej na południe wysuniętą dzielnicą Pragi. Leży w dzielnicy administracyjnej Praha 16, około 10 km od centrum miasta, w ujściu Berounki do Wełtawy. Prowadzone w tym miejscu badania archeologiczne wykazały, że tereny te zamieszkane były już około 2000 roku p.n.e. Pierwsza udokumentowana wzmianka kronikarska o osiedlu ludzkim na tym terenie pochodzi z roku 1115, kiedy to Zbrasław był własnością klasztoru w Kladrubach.

W roku 1268 król Przemysł Ottokar II wybudował w tym miejscu pałac myśliwski. 24 lata później, jego następca, Wacław II sprowadził w to miejsce cystersów, zakładając klasztor Aula Regia. Wkrótce kościól klasztorny stał się bazyliką, w której chowano władców Czech, na czele z Wacławem II, Wacławem III oraz Wacławem IV.

W Zbrasławiu działał znany kronikarz Piotr z Żytawy, autor Malogranatum i Kroniki Zbrasławskiej. Podczas wojen husyckich i wojny trzydziestoletniej klasztor został dwukrotnie zniszczony. W roku 1785, z polecenia Cesarza Józefa II klasztor przekształcono w rafinerię cukru.

Miasto zostało wcielone do granic Pragi w 1974 roku. Dziś stanowi przede wszystkim dzielnicę mieszkalną, a w zabudowaniach poklasztornych znajduje się dziś jeden z oddziałów Czeskiej Galerii Narodowej, prezentujący zbiory sztuki Dalekiego Wschodu.

Do zabytków wartych zobaczenia należą przede wszystkim:

Zbiory umieszczone są w sześciu, ważnych pod względem architektonicznym, budynkach w Pradze. Siedzibą Zbiorów grafiki i rysunku jest pałac Kinskich na Rynku Staromiejskim. W pałacu Śternberskim na Rynku Hradćanskim, w klasztorze św. Jerzego na Zamku Praskim i w klasztorze św. Agnieszki na Starym Mieście znajdują się stałe ekspozycje starej sztuki; Pałac Targów przedstawia sztukę XIX wieku, sztukę nowoczesną i współczesną; we wnętrzach pałacu w Zbraslavi zwiedzający odkryją zbiory sztuki orientalnej. Wystawy organizowane są często w ujeżdżalni Zamku Praskiego, ujeżdżalni Valdstejnskiej na Malej Stranie w domu U Czarnej Matki Bożej.

Mieszcząca się w Pałacu Sternbergów na Placu Hradczańskim, Galeria Narodowa jest przekrojem przez niemal całe europejskie malarstwo. Choć zbiór nie jest oszałamiająco duży pod względem ilościowym, to naprawdę obejrzymy tu niemal wszystkich mistrzów europejskiego pędzla, a przede wszystkim malarzy włoskich, niemieckich, niderlandzkich, flamandzkich, holenderskich i francuskich. Poza tym są tu również zbiory sztuki czeskiej.

Znajdują się tu dzieła takich mistrzów jak: Albrechta Duerera, Pietera Breughla, el Greca, Rembranta, Rubensa, Matisse'a, Maneta, van Gogha, Chagalla i Picassa. To naprawdę ciekawa i warta obejrzenia kolekcja.

Aby dokładnie obejrzeć prezentowane tu zbiory trzeba na to poświęcić minimum dwa dni. Jeśli mamy na jej zwiedzenie zaledwie kilka godzin, warto skupić się na najważniejszych i najbardziej atrakcyjnych eksponatach, gdyż znajduje się tu około 15 tyś obrazów, 6 tyś rzeźb, 8 tyś przedmiotów sztuki wschodniej i prawie pół miliona rysunków i grafik.

Dom Czarnej Madonny w Pradze - Muzeum kubizmu Czech. Dom Pod Czarną Madonną (Dům u Černé Matky Boží) czyli pod Matką Boską Loretańską, to pomarańczowa kamienica z fasadą zdobioną geometrycznymi wzorami, która znajduje się na Starówce między ulicą Celetná a Rynkiem Owocnym. Zbudowano ją w stylu kubistycznym w 1912 r. według projektu architekta Josefa Gočára na miejscu innego starego budynku, z którego została tylko barokowa figurka Czarnej Madonny na narożniku domu (dziś kopia oryginału). Gočar zastosował w fasadzie liczne kubistyczne elementy: kubistyczne wejściowe drzwi, zwielokrotnione okna, mansardowy dach, zgeometryzowaną balustradę balkonu. W stylu kubistycznym urządzono także wnętrza i zaprojektowano meble.

W budynku znajduje się Muzeum Czeskiego Kubizmu, sklep z kubistycznymi pamiątkami (można za dość wysokie ceny nabyć tu np. kubistyczne krzesło albo dzbanuszek do herbaty) oraz mieszcząca się na pierwszym piętrze kawiarnia Grand Café Orient.