łac. clara sławna

germ. hlud sławny, głośny; wig walka, bitwa, wojna

Błogosławiona Klara Ludwika Szczęsna urodziła się 18 lipca 1863 r. we wsi Cieszki w diecezji płockiej, jako czwarte z pięciorga dzieci Antoniego i Franciszki Szczęsnych. Matka jej zmarła, gdy Ludwika miała dwanaście lat. Dorastająca Ludwika postanowiła oddać swe życie Bogu. Nakłaniana przez ojca do zawarcia małżeństwa, w siedemnastym roku życia opuściła potajemnie rodzinny dom i udała się do Mławy.

W 1886 r. wstąpiła do ukrytego Zgromadzenia Sług Jezusa, założonego przez bł. Honorata Koźmińskiego w Warszawie, którego zadaniem była praca apostolska wśród służących. Gdy w 1893 r. ks. J. S. Pelczar prosił o. Honorata o siostry do prowadzenia przytuliska dla służących w Krakowie, wówczas przełożeni Sług Jezusa skierowali tam Ludwikę, która nowe obowiązki wykonywała z wielką gorliwością i miłością.

Zawsze otwarta na potrzeby bliźnich i działanie Ducha Bożego, dzieliła troskę św. J. S. Pelczara o los służących, robotnic fabrycznych i chorych po domach.

Z tego dzieła dobroczynno-apostolskiego wyrosło nowe Zgromadzenie Służebnic Najświętszego Serca Jezusowego, którego stała się pierwszą członkinią, współzalożycielką i przełożoną. Poprzez nią natchnienia Boże i wskazania Założyciela znalazły trwały wyraz w duchowości i pracach apostolskich Sióstr Sercanek. Zmarła 7 lutego 1916 o godz. 12 w wyniku choroby nowotworowej płuc. Została pochowana początkowo na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

Matka Klara uczyniwszy we wczesnej młodości decydujący wybór należenia tylko do Boga - konsekwentnie, bez wahania, niepodzielnym sercem była Mu oddana przez całe życie, trwając zawsze w postawie ofiarnej, pokornej służby wobec wszystkich, wśród których wola Boża ją postawiła. Była czytelnym znakiem miłości Boga. Jej osobistym hasłem i programem życiowym były słowa: Wszystko dla Serca Jezusowego.

25 marca 1994 kard. Franciszek Macharski rozpoczął w Krakowie proces beatyfikacyjny s. Klary. Jej doczesne szczątki przeniesiono 23 stycznia 1995 z Cmentarza Rakowickiego do sarkofagu w bocznej kaplicy zakonnego kościoła Najświętszego Serca Pana Jezusa sióstr sercanek w Krakowie. 15 kwietnia 1996 nastąpiło uroczyste zamknięcie diecezjalnego procesu Służebnicy Bożej Klary Ludwiki Szczęsnej, po czym akta procesu zostały przesłane do watykańskiej Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych.

20 grudnia 2012 papież Benedykt XVI podpisał dekret dotyczący heroiczności jej cnót. Od tej chwili przysługiwał jej tytuł Czcigodnej Służebnicy Bożej. Następnie 19 maja 2015 Kongregacja Spraw Kanonizacyjnych uznała cud za przyczyną Czcigodnej Służebnicy Bożej s. Klary Ludwiki Szczęsnej jakim było wybudzenie ze śpiączki ciężko rannego w głowę w wypadku samochodowym w 2001 jedenastoletniego Michała. Papież Franciszek 5 czerwca 2015 aprobował decyzję Kongregacji o cudzie za przyczyną s. Klary Ludwiki.

Uroczysta beatyfikacja s. Klary Ludwiki Szczęsnej miała miejsce 27 września 2015 w Sanktuarium św. Jana Pawła II w Krakowie, a aktu tego w imieniu papieża Franciszka dokonał prefekt Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych kard. Angelo Amato. Obraz beatyfikacyjny namalował w 2015 artysta Maciej Sancewicz.

Jej wspomnienie liturgiczne obchodzone jest 7 lutego (dies natalis).