Św. Klemens Maria Hofbauer (Dworzak), kapłan, zakonnik urodził się 26 grudnia 1751 roku na Morawach w Tasovicach w licznej rodzinie rzeźnika. Po śmierci ojca pracował jako piekarz. Długi czas poszukiwał swego miejsca w życiu. Dzięki wytrwałości i ludzkiej pomocy ukończył studia uniwersyteckie w Wiedniu. w Rzymie zetknął się z zakonem redemptorystów do którego wstąpił. Po otrzymaniu święceń kapłańskich wysłano go do Wiednia, a następnie na Pomorze. Ze względu na złe drogi i ostrą zimę zatrzymał się na jakiś czas w Warszawie. Chwilowy postój przemienił się w pobyt trwający 21 lat. Klemens wraz z dwoma towarzyszami otrzymał w opiekę kościół św. Benona, dom sierot i szkolę rodzin rzemieślniczych. Czasami musiał żebrać, aby je utrzymać. “Pewnego dnia zaszedł po prośbie do karczmy Kiedy zwrócił się o datek do grających w karty jeden z graczy uderzył go w twarz, na co Święty odpowiedział: To dla mnie, a co dla moich sierot? Skruszeni kompani oddali całą ugraną.” Prowadził działalność charytatywną, opiekę nad służącymi – których było wtedy w stolicy około 11 000. Uruchomił drukarnię i wydawnictwo książek religijnych oraz stowarzyszenie dla pogłębiania wiedzy religijnej. w ten sposób powstała pierwsza placówka jego zakonu w Polsce.

Był wybitnym kaznodzieją. w roku 1808 wydano dekret o kasacie zakonu redemptorystów Klemens wraz z innymi został wywieziony do twierdzy w Kostrzynie. Po uwolnieniu został przymuszony do opuszczenia Polski. Udał się więc do Wiednia, gdzie rozpoczął działalność duszpasterską, zwłaszcza wśród młodej inteligencji. Jego gorliwość budziła sprzeciw miejscowych władz.

Zmarł w opinii świętości 15 marca 1820 roku. Patron Warszawy. Także kelnerów i piekarzy.

W IKONOGRAFII św. Klemens przedstawiany jest w habicie. Jego atrybutem jest krzyż.