Sługa Boża Matka Elżbieta Róża Czacka (1876-1961) pochodziła z Ukrainy. Była córką Feliksa Czackiego i Zofii z Ledóchowskich, a także prawnuczką Tadeusza Czackiego (założyciela Liceum Krzemiemieckiego) oraz bratanicą kardynała Włodzimierza Czackiego.

Była dziedzicznie zagrożona utratą wzroku. Upadek z konia ostatecznie przyspieszył całkowite kalectwo. 22 letnia ociemniała Róża, po wielu nieudanych operacjach w kraju i za granicą decyduje się nie tylko sama żyć godnie i aktywnie w całkiem nowej rzeczywistości, ale także zająć się innymi, podobnie jak ona doświadczonymi przez los. Ta decyzja miała przesądzić nie tylko o jej przyszłości, lecz również o losie setek, a właściwie tysięcy innych ludzi pozbawionych wzroku.

W 1910 otworzyła pierwszy dom dla grupki niewidomych dziewcząt w Warszawie. W 1911 władze zarejestrowały Towarzystwo Opieki nad Ociemniałymi.

Róża Czacka pracowała nad dostosowaniem alfabetu Braille'a do polskiego systemu fonetycznego. Wyniki pracy zostały zatwierdzone w 1934 roku przez ówczesne Ministerstwo Oświecenia Publicznego do użytku we wszystkich szkołach dla niewidomych na terenie Polski.

Po pierwszej wojnie światowej utworzyła nowe zgromadzenie zakonne: Siostry Franciszkanki Służebnice Krzyża. Wraz z księdzem Korniłowiczem była jedną z prekursorek katolicyzmu otwartego na inteligencję. Laski i kościół św. Marcina, przy którym znajduje się klasztor sióstr Służebnic Krzyża, stały się wkrótce jednym z ważnych ośrodków inteligencji w warszawskim Kościele. Środowisko zgromadzone wokół Lasek było równoległe, i pod wieloma względami podobne, do krakowskiego środowiska Tygodnika Powszechnego.

Została ciężko ranna podczas bombardowań Warszawy w Kampanii wrześniowej. Później, w roku 1944, zadecydowała o „przystąpieniu” zgromadzenia do Powstania Warszawskiego. Zorganizowano w Laskach szpitale polowe dla rannych powstańców, przechowywano i dostarczano broń i prowiant oraz przekazywano informacje.

W 1950 roku, wskutek pogarszającego się stanu zdrowia, przekazała kierownictwo następczyni. Zmarła w opinii świętości. Pochowana została w Laskach.

Od śmierci Sługi Bożej, Matki Elżbiety Róży Czackiej, wiele osób nieustannie poleca jej swoje problemy, prosząc o wstawiennictwo u Boga zarówno w sprawach zdrowotnych jak i duchowych. W grudniu 1987 r. Kardynał Józef Glemp otworzył proces beatyfikacyjny Matki Elżbiety. Prace nad procesem beatyfikacji są obecnie prowadzone na szczeblu Kongregacji do Spraw Świętych w Rzymie.