Prezentowany znaczek przedstawia płaskorzeźbę Klemensa Jozefa Božetecha słowackiego malarza, rzeźbiarza i przyrodnika (8 III 1817 Mikułasz Lipt. - 17 I 1883 Wiedeń).

Malarstwo na szkle uchodzi na specjalność sztuki ludowej. Geneza tej dziedziny twórczości sięga połowy XIV wieku - czasu, kiedy nastąpił silny rozwój czeskiego przemysłu szklanego.

Na znaczku jest reprodukowane słowackie ludowe malarstwo na szkle - Jasełka - z pierwszej połowy XIX wieku.

Technika powstawania obrazów na szkle różni się od malowania na innych podłożach. Wbrew nazwie farby nakłada się bowiem pod szkłem. W pierwszej kolejności maluje się kontury i ornamenty i szczegóły ( np. cieniowania, rumieńce ). Następnie po wyschnięciu pierwszej warstwy wypełnia się kolorem płaszczyzny wewnątrz konturów, a na końcu maluje się tło. W ten sposób oglądane malowidło znajduje się pod warstwą szkła, które intensyfikuje barwy, dodaje im blasku a jednocześnie stanowi warstwę ochronnną.

Łuski zboża - substancje naturalne tradycyjnie służyły na Słowacji do wyrobu figurek, naczyń. Wykorzystuje się tu wyjątkowe własności: porowatość, naturalny kolor, łatwość formowania, trwałość koloru i kształtu po wyschnięciu. Twórczy umysł i sprawna ręka artysty ludowego mogą sprawiać, że figurki są jak żywe.

Na znaczku jest przedstawiona scena narodzin Chrystusa wykonana przez Petra Pálku.

Wyroby z łusek zboża były tradycją u rodziny Pálka od ponad trzydziestu lat. Ich wynalazek i zręczność zostały uhonorowane zajęciem pierwszego miejsce w 1994 roku na Międzynarodowym Festiwalu Scen Ludowych Narodzin Chrystusa w Bellinghatn w USA.

Na znaczku jest przedstawione malowidło słowackiego artysty Mikuláša Klimčáka.

Jego praca obejmuje monumentalne i ozdobne projekty (witraże sakralnej i świeckiej architektury jak i gobeliny), grafikę, malarstwo olejne, ikony na drewnie i od czasu do czasu rzeźba.

Na znaczku jest przedstawine malowidło słowackiej artystki Viery Hložníkovej.

Artystka zaczęła swoją karierę od ilustracji książek. Jej pasją są mozaiki a nade wszystko witraże w wielu kościołach - między innymi w Dolný Hričov i Horný Smokovec. W ostatnich latach zajmuje się grafiką (linoryty kolorowe) o motywach sakralnych.

Na znaczku jest przedstawine malowidło słowackiej artystki Kataríny Ševellovej-Šutekovej.

Na znaczku rzeźba rokoko przedstawiająca scenę narodzin Chrystusa z kolekcji Miejskiego Muzeum w Bratysławie, wystawiona w jednym z historycznych holów Pałacu Apponyi, należy do najwybitniejszych scen narodzin Chrystusa na Słowacji. Rzeźba ta została kupiona dla muzeum z Klasztoru Urszulanek w 1940 roku, ale nie ma o tym żadnych pisanych wzmianek. Scena narodzin Chrystusa została stworzona przez dobrze kwalifikowanego rzeźbiarza w drewnie o wysokiej artystycznej jakości i chociaż jest on wciąż nie znany, jego praca należy do najcenniejszych pomników tego okresu.

Poczta Słowacka od roku 1999 organizuje akcję "Bożonarodzeniowe Listy" dla dzieci w dwóch wersjach: "Świąteczne pozdrowienia" i "Poczta do Jezusa". Dzieci piszą do Jezusa na adres "999.99 Jezus" przedstawiając swoje prośby, przesyłają rysunki. Listy przychodzą na ten adres z całego świata. Jeden z nadesłanych rysunków w wykonaniu Jarki Žigovej i Veroniki Rusnákovej ze szkoły specjalnej w Spišským Štiavniku przedstawiający Świętą Rodzinę został uwidoczniony na powyższym znaczku.

Znaczek przedstawia obraz flamandzki ze zbiorów Słowackiej Galerii Narodowej, pochodzący z połowy XVI wieku z motywem Święta Rodzina. XVI- wieczne niderlandzkie i flamandzkie obrazy prezentowane w słowackich muzeach i galeriach były wcześniej własnością miejscowej szlachty i zamożnych przedsiębiorców. Wyrafinowani kolekcjonerzy, szczególnie lokalni przemysłowcy, podziwiali obrazy holenderskie, w tym obraz Świętej Rodziny. Został on pomalowany w temperA na desce dębowej przez malarza z Antwerpii w połowie XVI wieku, a zakupiony przez Słowacką Galerię Narodową od prywatnego kolekcjonera w Koszycach w 1958 roku.

Malarstwo Anny Selbdritt z Rożniawy (1513), w literaturze znanej również pod nazwą Metercia z Rożniawy, jest jednym z najbardziej znanych dzieł sztuki późnego gotyku na Słowacji.
Grupa św. Anny wraz z córką Marią Dziewicą i wnukiem - Jezusem - należała do najczęstszych tematów malarstwa w Spiszu i we wschodniej Słowacji (Lewocza, Ľubica, Spišská Sobota, Strážky, Prešov, itp.) około roku 1500. Boom tej ikonografii wiązał się z teologiczną ideą Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny, a obrazy zamówione przez religijne bractwa św. Anny promowały tę ideę.

Emisja znaczka pocztowego "Boże Narodzenie" oraz Koperta FDC oparte są na dwóch dziełach jednego z najważniejszych słowackich artystów XX wieku, Ľudovíta Fulli (1902 – 1980). Był osobą religijną, a co za tym idzie, istotną rolę w jego twórczości odgrywała ikonografia chrześcijańska, która w latach czterdziestych XX wieku uwidoczniła się wyraźniej w jego twórczości.

W tym okresie powstał cykl drzeworytów przedstawiających tematykę biblijną, nowotestamentową: motyw na pieczęci pochodzi z drzeworytu Narodziny (1940), natomiast w odbitce wykorzystano motyw z obrazu olejnego o tym samym tytule i roku powstania co drzeworyt. Jednak nawet w przypadku Fulli nie było bezpośredniej proporcji ani zrównania między pojęciami wiary i stworzenia, jego osobistą wewnętrzną pobożnością a stylem artystycznym. Być może to właśnie rodzina, głęboko zakorzenione idee i ideały chrześcijańskie pogłębiły i zwielokrotniły jego stosunek do średniowiecza oraz pomogły mu rozpalić w sobie artystyczną wrażliwość na postrzeganie malarstwa ikonowego, które obok twórczości ludowej stanowiło fundamentalną inspirację dla jego koncepcji malarskiej.

Głównymi tematami, do których powracał w swojej twórczości, były motywy nowotestamentowe, a zwłaszcza tematyka maryjna. Głęboka siła wizualna i ideologiczna została włożona w kilka obrazów o tematyce religijnej, a także w artystyczne warianty ukrzyżowania Chrystusa. W ich sakralnej hieratyczności wizualnej, wspartyej ceremonialnym efektem złota i kolorystycznym harmonii z dominującym jasnoczerwonym cynobrem i matową sienną, odnaleźć można inne topowe warianty Fullowskiej interpretacji dzieł zachodniego gotyku, a także wschodniego malarstwa ikonowego. Poprzez frontalność, statykę kompozycji, celowo historyzujące pojęcie, mistrz nawoływał do moralności i inspiracji sztuką średniowieczną.

Madonna stanowiła często powtarzający się temat jego twórczości: od niepamiętnych czasów Matka Boska od Siedmiu Boleści była czczona na Słowacji jako patronka i opiekunka kraju, w związku z czym znaczące nakładanie się semantyczne z poziomu "macierzyńskiego" na "maryjne" motywu było częste i naturalne. Wizerunek matki i dziecka często przechodził z poziomu gatunkowego na symboliczny: matka z dzieckiem stawała się Madonną, często z atrybutem "słowackim", by w przenośni chronić losy nie tylko jednostek, ale i całego narodu.

Na znaczku przedstawiono jedno z ośmiu szklanych okien w kościele rzymskokatolickim w Chynorany (dzielnica Partizánske).
Okno przedstawia swojego patrona, św. Ignacego Loyolę - założyciela Towarzystwa Jezusowego (zakonu jezuitów). Okno oddaje go podczas wizji Maryjnej, czyli motywu, przez który jego hagiograficzna legenda głosi dziedzictwo św. Bernarda z Clairvaux: klęczy w czarnej szacie pokrytej niebieskim płaszczem. Jego twarz zostaje zwrócona do Matki Bożej siedzącej na tronie i trzymającej na kolanach Dzieciątko Jezus - zjawę, która wynurzyła się przed nim na oświetlonej chmurze.