Spiska Stara Wieś (Spišská Stará Ves) - miasteczko w dolinie potoku Rzeka, dawny ośrodek Zamagurza. Miejscowość powstała prawdopodobnie już przed najazdem tatarskim, a na początku XIV wieku została zasiedlona w wyniku kolonizacyjnej działalności szlachty z Brezowicy. W 1337 roku popadła w zależność ziemiaństwa z Czerwonego Klasztoru oraz lechnickich kartuzów i do ich następców należała aż do XIX wieku. Miasto było w średniowieczu miejscem negocjacji pomiędzy sąsiednimi państwami. W roku 1423 zjechali tu władcy Węgier i Polski, Zygmunt i Władysław, a w roku 1474 spotkali się Maciej Korwin i Kazimierz Jagiellończyk podczas negocjacji pokojowych. W XV wieku miasto na krótko zajęli husyci.

Żywe kontakty graniczne oraz położenie na znanym szlaku handlowym wspierały rozwój miejscowości, która uzyskała przywileje miasta ziemiańskiego i stała się ośrodkiem okolicznego terenu oraz siedzibą powiatu, którą była do roku 1960. Przed II wojną światową z tego powodu, że 14 pobliskich zamagurskich miejscowości przypadło Polsce, Spiska Stara Wieś zaczęła podupadać. W mieście znajduje się gotycki kościół rzymskokatolicki z XIV wieku, w XVIII wieku poddany renowacji w stylu barokowym oraz trzy kapliczki przydrożne. Na rynku znajduje się pomnik pamięci ofiar wojny.

Na znaczku jest przedstawiona reprodukcja "Narodzenie Chrystusa" (Adoracja Jezusa) - malarstwo tablicowe fragment, z obrazem nazwanym Ucieczkę do Egiptu na jego spodzie. Panel był częścią głównego ołtarza w kościele rzymsko-katolickim w Spisskiej Nowej Wsi. W XVIII wieku ołtarz został zastąpiony ołtarzem barokowym. W roku 1969 panel został znaleziony w zakrystii kościelnej. Po odrestaurowaniu potwierdziła się wysoka klasa artysty.