gr. stephanos wieniec, korona

Św. Stefan I, król (ok. 969-1038). Syn księcia węgierskiego Gejzy i Adelajdy córki księcia polskiego Mieszka I, urodził się w Ostrzychomiu (Esztergom). Bierzmowany przez św. Wojciecha. W 995 roku poślubił Gizelę, córkę księcia bawarskiego i siostrę cesarza Henryka II. Po śmierci ojca objął rządy. Jego największą zasługą jest zjednoczenie i umocnienie państwa po okresie rozbicia dzielnicowego. Rządził państwem węgierskim 41 lat. Stworzył organizację kościelną i gorliwie szerzył chrześcijaństwo. Władca mądry i sprawiedliwy. W dzień Bożego Narodzenia roku 1000 był koronowany na króla. Kanonizowany razem z synem św. Emerykiem w 1083 roku. Patron Serbii, Węgier; tkaczy.

Późnoromański kościół św. Stefana Króla w Zawodzi, pochodzący z ok. 1250 r., jednonawowy z absydą i chórem, przebudowywany w XVI-XVIII w. W kościele resztki polichromii z II połowy XVI w. Na południe od kościoła wolno stojąca renesansowa kaplica. Kościół ogrodzony murem z basztą z XVII w.

W IKONOGRAFII św. Stefan przedstawiany jest w stroju królewskim, w koronie. Jego atrybutami są: chorągiew z NMP, glob, a na nim krzyż symbol misyjnej działalności, korona, makieta kościoła w ręku.