TARNOPOL - miasto na Ukrainie, nad Seretem, siedziba administracyjna obwodu tarnopolskiego i rejonu tarnopolskiego.
W 1540 hetman wielki koronny Jan Amor Tarnowski założył tu miasto i twierdzę. Po I rozbiorze Rzeczypospolitej przeszedł pod władzę Austrii w ramach Galicji. Po I wojnie światowej w granicach II Rzeczypospolitej Polskiej.
Po konferencji jałtańskiej (4–11 lutego 1945), wyłoniony w konsekwencji jej ustaleń Tymczasowy Rząd Jedności Narodowej podpisał 16 sierpnia 1945 umowę z ZSRR, uznając nieco zmodyfikowaną linię Curzona za wschodnią granicę Polski, w oparciu o porozumienie o granicy zawarte pomiędzy PKWN i rządem ZSRR 27 lipca 1944. W konsekwencji umowy Tarnopol został włączony do ZSRR jako część USRR, a jego polską ludność wysiedlona na podstawie tzw. układów republikańskich podpisanych 9 września 1944 roku pomiędzy PKWN a Ukraińską SRR, głównie na tzw. Ziemie Odzyskane.

Kościół pod wezwaniem św. Wincentego z Ferrary został wybudowany w latach 1749-1779. Fundatorem kościoła był hetman wielki koronny Józef Potocki.
Obraz Matki Bożej Tarnopolskiej został namalowany w XVIII wieku.
Od roku 1838 odprawiano przed obrazem pierwsze w Polsce nabożeństwa majowe. Obraz znajdował się wówczas w ołtarzu głównym.
Papież Pius XI 29 września 1930 roku udzielił 300 dniowego odpustu za każde odmówienie wezwania "Pani nasza Tarnopolska, módl się za nami."

Obecnie obraz Taropolskiej Pani znajduje się w kościele Ojców Dominikanów w Poznaniu w kaplicy Adoracji Najświętszego Sakramentu, a kościół św. Wincentego z Ferrary znajduje się teraz na terytorium Ukrainy i został zamieniony na sobór (katedrę} grecko-katolicką pod wezwaniem Niepokalanego Poczecia Przeczystej Bogurodzicy.